© copyright s.v.Tivoli

Verslag wedstrijd - 08 (25 oktober)

Tivoli VE1 - Waalre VE1 2-4

Na de afstraffing van vorige week moesten de veteranen zichzelf vandaag herpakken. Om de laatste wedstrijden echt te vergeten, zou een overwinning goed uitkomen. Dit zou dan wel moeten gebeuren tegen de gevaarlijkste tegenstander van vorig seizoen. Er waren weer spelers terug van afwezigheid, dus er was weer hoop. De start vandaag was weinig hoopgevend en een scenario als dat van vorige week leek weer in de lucht te hangen. De 0-1 was na vier minuten een feit en een minuut later volgde ook de 0-2. De Waalrese spits wist de bal te onderscheppen en hij was met een knappe solo de verdediging te slim af. De Tivolianen stonden als verdoofd te kijken toen na acht minuten ook de 0-3 een feit was. Een Waalrese speler kon na een corner volledig vrijstaand zijn hoofd tegen de bal plaatsen en had de hoek voor het uitzoeken. Hoe gek het ook klinkt, na de 0-3 was het Tivoli die het spel oppakten. Waalre nam niet eens veel gas terug, maar zij ondervonden nu duidelijk meer tegenstand. Tot echt grote kansen kwam het niet en hoewel Tivoli beter werd, kwamen de veteranen wel een aantal keren goed weg dat de achterstand niet nog groter werd. Vlak voor rust kregen de Tivolianen weer hoop op een goed resultaat. Thuur stuurde Ferry richting de doelman. Met een knappe schijnbeweging werd deze handig op het verkeerde been gezet en Ferry schoof de bal koel in het lege doel: 1-3. Als het niveau van deze laatste fase doorgezet zou worden in de tweede helft was er nog iets mogelijk. Waalre opende minder sterk dan in de eerste helft en het werd een wedstrijd die zich vooral op het middenveld afspeelde. Dat de aansluitingstreffer na achttien minuten vanaf het middenveld viel was dan ook geen verrassing te noemen. Waalre leed knullig balverlies bij Frans. Hij zag dat de doelman verkeerd opgesteld stond en aarzelde geen moment. Met een schot van een meter of 30 tekende hij voor zijn derde van het seizoen en wist zo Mike bij te halen op de topscorerslijst: 2-3. Waalre beefde en de Tivolianen voerden de druk op het zwart-witte doel op. De staf wisselde aanvallend en achterin werd er één-op-één gespeeld. Hoewel er nadrukkelijk aan de Waalrese poort gerammeld werd, weigerden zij open te doen. Dit bleef heel de tweede helft zo. Het was uiteindelijk Waalre die in de slotseconde van de wedstrijd profiteerden van de ruimte die zij kregen. De 2-4 was een feit en alle goede bedoelingen van de Tivolianen werden teniet gedaan. Direct na de 2-4 volgde het eindsignaal. De Tivolianen hebben zich na een waardeloze eerste tien minuten redelijk goed herpakt en konden aardig mee met het niveau van Waalre. Uiteindelijk was Waalre denk ik wel de verdiende winnaar, maar deze wedstrijd biedt weer perspectief. Volgende week moet en zal de tweede competitieoverwinning geboekt worden, tegen klein duimpje RPC. Maar een derby is altijd anders dan andere wedstrijden... De webryder, Marc van Hout